Ik keerde er van de week terug voor het Liberation Concert, dat sinds 2006 ieder jaar wordt gehouden als eerbetoon aan alle slachtoffers. Ik zag er naar uit, omdat de combinatie van de klassieke muziek en de setting op de begraafplaats mij enorm indrukwekkend leek. Het concert was mooi (natuurlijk spreekt het ene stuk je meer aan dan het andere), het orkest en het koor heel erg goed, maar wat ik jammer vond, was dat ik tijdens het concert de begraafplaats niet kon zien (ik zat redelijk vooraan, daar kan dat aan gelegen hebben). Ik denk dat als je tijdens het concert tussen de graven door had gelopen, het drie keer harder binnen had gekomen. Misschien dat ik dat volgend jaar ga doen; het concert is immers gratis toegankelijk (wat ik echt top vind!).
De stichter van de Amerikaanse begraafplaats was Joseph Shomon, die vroeger graag in Hotel Groot Welsden in Margraten sliep. Ook ik heb daar een paar nachten mogen doorbrengen en eigenaresse Sutti Welsch vertelde mij bijzondere verhalen over zijn verblijf, het bezoek van zijn dochter en kleinzoons 20 jaar later en de bijzondere band die zij onderling hebben opgebouwd. ‘You will forever be our family in Holland’, staat in het gastenboek geschreven. Het zegt veel over de persoonlijke connectie die Sutti en haar collega’s maken met hun gasten. Zo logeerde er eens een Amerikaan die voor het eerst naar het graf van zijn broer was geweest. ‘Wij zijn er dan om te luisteren naar zijn verhalen. Dit hotel is er om mensen te helpen, voor alles wat de mens beweegt.’ De gastvrijheid, persoonlijke interesse, sfeervolle Engelse inrichting en de bizar goede keuken zorgen er gezamenlijk voor dat Hotel Groot Welsden al jaren achter elkaar prijzen in de wacht sleept van websites als Zoover en Tripadvisor. Terecht, want daar verblijven, is als thuiskomen.